«مقالات و نشریات»

خبرنامه انجمن علمی گیاهان دارویی ایران در لینک زیر قابل مشاهده می باشد:

خبرنامه 205

خبرنامه انجمن علمی گیاهان دارویی ایران در لینک زیر قابل مشاهده می باشد:

خبرنامه 203

خبرنامه 204

چکیده مقاله فائو در زمینه سرمایه گذاری ها در بخش کشاورزی

.

ترجمه شده توسط ماهان امین، روابط عمومی شرکت مادر تخصصی حمایت از توسعه سرمایه گذاری در بخش کشاورزی

خبرنامه انجمن علمی گیاهان دارویی ایران در لینک زیر قابل مشاهده می باشد:

https://sfida.ir/fa/wp-content/uploads/2022/10/Newsletter.imps-202.pdf

در لینک زیر متن این مصاحبه را مشاهده می کنید:

https://sfida.ir/fa/wp-content/uploads/2022/10/067A5606-scaled.jpg

متن این مصاحبه در لینک زیر:

https://sfida.ir/fa/wp-content/uploads/2022/10/067A5614-scaled.jpg

همکاری بین بازیگران مختلف دولتی و خصوصی در سیستم نوآوری کشاورزی برای افزایش کارایی استفاده از بودجه عمومی و بهبود انطباق نوآوری با تقاضا که منجر به انتشار گسترده‌ تر سرمایه می‌شود، ضروری است. مشارکت های دولتی و خصوصی (PPPs، Public-Private Partnerships) گزینه جالبی برای تسهیل همکاری هستند، اما مسائل حاکمیتی و اجرایی باید به دقت مورد توجه قرار گیرند تا موفقیت تضمین شود.

PPP ها به طور گسترده برای توسعه زیرساخت استفاده شده اند و به طور فزاینده ای برای ایجاد و انتشار نوآوری استفاده می شوند. گرد هم آوردن بازیگران مختلف به ویژه برای پرداختن به مسائل خاصی که نیازمند رویکرد زنجیره ارزش هستند، و مسائل پیچیده با اهمیت ملی یا جهانی که به زمینه های مختلف تخصص نیاز دارند، مفید است، همانطور که به طور فزاینده ای در مورد مواد غذایی و کشاورزی، و به ویژه در حوزه اقتصاد زیستی صادق است.

برای دسترسی کامل به این مقاله به لینک زیر مراجعه نمایید:

https://sfida.ir/fa/wp-content/uploads/2022/10/OECD-Public-Private-Partnerships-for-Agricultural-Innovation.pdf

صندوق‌های سرمایه‌گذاری کشاورزی رشد قابل ‌توجهی در تعداد و حجم را در دنبا تجربه می‌کنند، که بر علاقه بخش خصوصی و عمومی در سرمایه گذاری کشاورزی تاکید می‌کند، زیرا این امر به رفع محدودیت‌های منابع برای دستیابی به امنیت غذایی و توسعه روستایی کمک می‌کند. جذابیت سرمایه‌گذاری‌های کشاورزی به‌عنوان سرمایه‌گذاری‌های تجاری سودآور به دلیل قیمت‌های بالاتر مواد غذایی و روند رشد، کمبود منابع طبیعی، و بهبود فضای کسب‌وکار که به نفع سرمایه‌گذاری‌های بلندمدت است موجب گرایش به سرمایه گذاری در این بخش می شود. با این حال خطرات مرتبط با چنین سرمایه‌گذاری‌هایی کاهش می‌یابد. صندوق‌های سرمایه‌گذاری کشاورزی یک ساختار مالی برای هدایت سرمایه‌ و در عین حال کاهش ریسک برای سرمایه‌گذاران در این بخش است. نشریه حاضر بر اساس سند فائو در سال 2010 با عنوان “صندوق های سرمایه گذاری کشاورزی برای کشورهای در حال توسعه” است که شرح گسترده ای از صندوق های سرمایه گذاری کشاورزی خصوصی، دولتی و خصوصی- دولتی و نمونه های موردی از آفریقا و اروپای شرقی را ارائه می دهد.

برای دسترسی کامل به این مقاله که توسط سازمان فائو نوشته شده است، به لینک زیر مراجعه نمایید:

https://sfida.ir/fa/wp-content/uploads/2022/10/FAO-Experience-on-Agri-Fund.pdf

(منبع خبر:21سپتامبر 2019www.fao.org,)

بر اساس پیش بینی های نهادهای وابسته به فائو، سهم جمعیت شهرنشینان در مقایسه با ساکنین روستا تا سال 2050 میلادی به نسبت تقریبی 70 درصد خواهد رسید به نحوی که بیشترین رشد جمعیت شهری در کشورهای آسیایی و آفریقایی رخ خواهد داد؛ از این رو عدم برنامه ریزی برای بهره برداری بهینه از زمین منجر به گسترش بی رویه شهرها و در نتیجه تاثیرات زیست محیطی مخرب خواهد شد. با توجه به این الزامات، دبیر کل فائو در حاشیه اجلاس زیست محیطی سران کشورهای جهان در سازمان ملل متحد، از طرح گسترش “دیوار سبز بزرگ (Great Green Wall)” با تاکید بر راه حل های مبتنی بر طبیعت برای کاهش اثرات بحران تغییر اقلیمرونمایی کرد. این طرح مشابه آنچه که در آفریقا در دست اقدام می باشد (توضیح در پی نوشت) با ایجاد پوشش گیاهی خاص هر منطقه و در اطراف شهرهای آسیایی و آفریقایی، منجر به کاهش مخاطرات متعدد زیست محیطی اعم از خشکسالی شدید، طوفان شن، گرد و غبار، هجوم موج گرما، بادهای گرم و شدید، سیل و نیز رانش زمین خواهد شد.

شایان ذکر است که از بین 30 شهر منتخب مشمول در طرح “دیوار سبز بزرگ” ، تعداد 3 شهر توسط سازمان فائو مورد حمایت مالی، فنی و … قرار می گیرند و سایر شهرها توسط نهادهای بین المللی متعددی همچون اتحادیه اروپا، برنامه توسعه ملل متحد (UNDP)، بانک جهانی و … حمایت می شوند.در این طرح پیش بینی می شود که تا سال 2030 میلادی، به میزان 500 هزار هکتار جنگل جدید در اطراف این شهرها ایجاد شود و 300 هزار هکتار از جنگل های کنونی به نحو مطلوبی حفظ گردند. پس از اتمام طرح، به میزان 5/0 تا 5 گیگا تندی اکسید کربن توسط درختان جذب شده و متوسط دما به میزان 8 درجه کاهش خواهد یافت.

ديوار سبز بزرگ (Great Green Wall) در ابتدا پروژه‌ای برای کاشت درختان و گياهان، با مشارکت ۱۱ کشور آفريقايی و برای مهار پيشروی صحرای بزرگ آفريقابوده است؛ اين کشورها انبوهی از درختان به شکل ديواری طويل از شرق به غرب و در زير حاشيه جنوبی صحرای بزرگ آفريقا می کارند که هدف از ساختآن مقابله با پيامدهای تغييرات اقليمی از طريق معکوس کردن روند بيابان‌زايی عنوان شده‌است. در واقع دراين طرح مقرر است از سال ۲۰۲۰ تا سال ۲۰۲۵ ميلادی از سنگال تا جيبوتی درختکاری شود.طول اين ديوارِ درختی ۷۶۰۰ کيلومتر و عرض آن ۱۵ کيلومتر در نظر گرفته شده‌است. گونه درختی که در اين مسير کاشته می‌شود درخت آکاسيا يا صمغ عربی است که در برابر خشکسالی مقاوم است.

شماره يکم (1)

آخرين اخبار تحولات اقتصاد و کشاورزی در جهان

ضرورت افزایش تلاش‌ها برای خاتمه فقر در منطقه خاور نزدیک و شمال آفریقا^[1] تا سال 2030 میلادی

(منبع خبر:27 ژوئن 2019FAO.org,)

مدیرکل فائو در چهل و یکمین جلسه همایش این سازمان در رم^[2] اظهار داشت که برای نیل به هدف ریشه‌کنی فقر در منطقه خاور نزدیک و شمال آفریقا (NENA) تا سال 2030 میلادی،  ضروری است تا حاکمان و نهادهای متولی در این منطقه، سیاست‌های حمایتی در راستای ارتقاء کمی و کیفی تولید بومی محصولات غذایی و بهبود مدیریت منابع طبیعی را در دستور کار دستگاه‌های مرتبط قرار دهند. قابل‌ذکر است که در بسیاری از کشورهای حوزه NENAبا جمعیت کل بالغ‌بر 400 میلیون نفر، نهاد مرکزی و متمرکزی به‌منظور مدیریت بهینه در بهره‌برداری از آب و سایر منابع طبیعی وجود نداشته و ازاین‌رو ضروری است تا در ابتدا نسبت به تشکیل چنین نهادی اقدام عاجل صورت پذیرد.

شایان‌ذکر است که بر اساس تحلیلی که اخیراً توسط فائو در 18 کشور (عمدتاً عرب) منطقه NENAدر موضوع امنیت غذایی ارائه شد، در این کشورها به تعداد 52 میلیون نفر از فقر رنج می‌برند (تعداد 34 میلیون نفر در مناطق جنگ‌زده و 18 میلیون نفر در سایر مناطق). آن‌گونه که ملاحظه می‌شود،این منطقه با چالش‌های متعددی اعم از کاهش رشد اقتصادی، تغییرات اقلیم، بهره‌برداری نامناسب از منابع طبیعی کمیاب (به‌ویژه آب)، افزایش گرسنگی و سوءتغذیه، جنگ و مناقشه، وجود بحران‌های اجتماعی –سیاسی در کشورهای متعدد،… برای نیل به هدف “فقر صفر” مورد تأکید نسخه دوم اهداف توسعه پایدار سازمان ملل (SDG2^[3])مواجه است. ازاین‌رو حکام و سیاست‌گذاران در این کشورها می‌بایست ضمن توجه به اصول مدیریت بهینه منابع طبیعی و انجام اقدامات علمی و عملی در افزایش بهره‌وری بخش کشاورزی، دسترسی پایدار، مطمئن و مستمر مردمانشان به غذای سالم را تسهیل نمایند.

موضوع: تغيير پارادايم از آموزش به يادگيري در سازمان ها : روندها و چشم اندازها

ارائه دهنده: آقاي دكتر فتحي واجارگاه. در سومین کنفرانس مدیریت منابع انسانی پاییز 1397

خلاصه بحث:

براساس مطالعات انجام شده از سوي موسسهCIPD اتفاقاتي در دنيا در حال شكل گيري است كه آموزش را به سمت

مجموعه اي از روندها پيش مي برد كه مي توان گفت كار آموزش در سازمان ها رو به اتمام است.شركت هاي محتلف دنيا

دنبال مسيري هستند كه از آموزش به يادگيري تغيير پارادايم بدهند.

موسسه فورچون در سال 2017 در مطالعه اي نشان داده كه در بين استراتژيست ها و مديران سازمان هاي موفق دنيا

احساسات ضد آموزش در حال شكل گيري است.

آموزش يعني كلاس درس ولي يادگيري هرجور كه ياد مي گيريم.)از طريق اينترنت ، كنفرانس،گروه تلگرام و…(

چرا نياز به تغيير از آموزش به يادگيري وجود دارد؟دلايل اين تحولات چيست؟

موسسه– Global L&D در يک مطالعه نشان داده كه 44 %از كساني كه متولي و استراتژيست منابع انساني هستند

اعتقادي جدي به آموزش ندارند.

مجله– Training Magazine در گزارشي اعلام داشته كه ايلات متحده آمريكا در سال 141.7 ميليارد دلار صرف

توسعه منابع انساني مي كرده است.) 2 برابر بودجه ايران(كه اين رقم در سال 2017 به 90 ميليارد دلار رسيده است.

اين موضوع نشان مي دهد كه آنها به سمت مولفه هاي ديگري به جز كلاس درس مي روند كه به آن يادگيري مي

گويند و اين روندي است كه در چند سال آينده با آن مواجه خواهيم شد.

آموزش كارآيي ندارد.)گزارش– Holton )

در – 90 % موارد آنچه آموخته مي شود در طي سال به فراموشي سپرده مي شود.)گزارشAHRD )

آموزش در بهترين حالت بين – 8 تا 12 درصد منجر به تغيير رفتار مي شود. تنها 10 درصد آنچه كه آموخته مي شود به

محيط كار منتقل مي شود.

مشكلات بعدي چيست ؟

– فاصله دوره و نياز : اگر يک تصميم درست خيلي دير اتخاذ شود يک تصميم اشتباه است.

– فقدان فرهنگ تغيير و بالندگي

– نياز به رقابتي ماندن

دوره آموزش نوآوري ايجاد مي كند ولي خلاقيت نه .در رقابت خلاقيت چاره ساز است.

– ترك محيط كار و حضور در دوره

– فقدان انگيزه براي يادگيري

تحقيقات نقش و تأثير مديران در موفقيت آموزش و بهسازي كاركنان را تا 90 درصد برآورد نموده اند.)در 90 درصد

موارد مديران عامل شكست دوره اند.(

Food and Agricultural Organization (FAO)

RURAL AND AGRICULTURAL FINANCE

 AND INVESTMENT

سرمایه گذاری و تامین مالی در بخش روستایی و کشاورزی

موضوعات اصلی:

   – تامین مالی فراگیر و نوآوری

   – تامین مالی زنجیره ارزش

   – کاهش خطر

   – مشارکت دولتی و خصوصی

   – ارتقاء سرمایه گذاری فراگیر

مسایل و مشکلات جاری:

    کمبود سرمایه گذاری در بخش کشاورزی در کشورهای در حال توسعه می تواند به مسائل بسیاری از جمله: خطرات تغییرات آب و هوایی، تامین نامناسب های نهاده ها و خدمات، الزامات و نیازهای مالی فصلی و بلند مدت، ضعف مبانی حقوق مالکیت و مداخلات مخرب  رویکردهای سیاسی در بازار مربوط باشد.

     بهر حال، افزایش سریع تقاضای جهانی برای محصولات کشاورزی، فعالان و دست اندرکاران محلی را به سمت طراحی و توسعه مکانیسم های نوین در مدیریت مالی و ریسک آن سوق داده است.

    اکنون سرمایه گذاران تجاری در صدد شناسایی کسب و کارهای کشاورزی به عنوان بسترهای پویا و سودآور هستند؛ زیرا روند رو به رشد در  حوزه غذا، چشم انداز روبه رشدی را در بازارها نشان می دهد. از آنجا که بیشتر سرمایه گذاران تجاری صرفا بر بازده مالی تمرکز می کنند، لذا انگیزه ها و حمایت های دولتی نیز باید بر یکپارچگی بیشترو پیوند قویتر میان جامعه کشاورزان محلی و بنگاه های کوچک و متوسط ^[1] متمرکز گردند.

طرح ها و برنامه های ضروری:

الف- جمع آوری شواهد میدانی پیرامون  شیوه ها و تسهیلات نوآورانه ی مالی، راهبردهای مدیریت ریسک ومدل های سرمایه گذاری فراگیر؛

ب- تدوین رویکردهای سیاستی(کلان) برای ترویج و بهبود میزان تامین مالی واعمال مکانیزم های موثر در مدیریت ریسک برای جذب سرمایه گذاری های فراگیر؛

ج- حمایت از توسعه ابزارهای عملیاتیبرای ایجاد ظرفیت در بخش های دولتی و خصوصی در ارائه شیوه های مطلوب برای دسترسی گسترده تر مناطق روستایی به منابع مالی و سرمایه گذاری، با هدف پوشش هرچه فراگیرتر کشاورزان خرده پا و  بنگاه های کوچک و متوسط؛

 ​​د- پی ریزی یک شبکه از سرمایه گذاران با نفوذ  و معتبر بین المللی مانند صندوق های سرمایه گذاری و  موسسات مالی  خوشنام و متخصص در امر توسعه به منظور شناسایی فرصت های سرمایه گذاری فراگیر در بخش؛

ه-تسهیل ارتباطات نزدیکتر بین بخش های د ولتی و خصوصی به منظور تقویت تلاش مشترک و آثار توسعه ای آنها؛ و

و-اعمال مدیریت دانش و اطلاع رسانی تجربیات مفید و موثر به منظور تقویت مناسبات و فعالیت ها از طریق سامانه های اینترنتی، همایش های بین المللی و رویدادهای تخصصی

ارائه برخی نمونه های عملیاتی:

الف – سازگار نمودن سامانه های های پذیرش قبض انباربا شرایط فعالان خرده پا (2015-2014)

    فعالان محلی در سیستم های کشاورزی و مالی باید با هم و مشترکاً برای تسهیل روند خدمات توسعه ای، متناسب با فعالیت های  درآمد زا ومتنوع خانوارهای کوچک، بسیج و هماهنگ شوند. در این خصوص، دست اندرکاران عمده در این رهیافت، اعم ازموسسات مالی رسمی و غیر رسمی، تشکل های تولیدی، ارائه دهندگان خدمات فنی، سیاستگذاران دولتی و بازیگران زنجیره ارزش شامل

تامین کنند گان نهاده ها، تجار، صاحبان انبارها و صنایع تبدیلی، همگی مسئولیت دارند.

   سازمان فائو، با حمایت های فنی و آموزشی از تشکل های تولیدی کشاورزی در کشورهای کمتر توسعه یافته، زمینه ظرفیت سازی و قدرت چانه زنی آنها را در جهت افزایش  نرخ بهره وری برای مدیریت وام ها ومشارکت بهتردر تقویت سامانه قبض انبار، فراهم می کند.

ب- افزایش اثر بخشی هزینه های طرح بیمه ملی کشاورزیدر پوشش هر چه بیشترتولید کنندگان خرده پا (2014-2015)

     سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد- فائو، کشورهای عضو را از طریق مشاوره در مورد چگونگی افزایش سطح پوشش های بیمه  کشاورزی در زنجیره های ارزش مختلف، توجیه و تشویق کرده و در نتیجه، ضمن کاهش خطرات  موجبات تسهیل در ارائه طیف وسیعی از خدمات مالی و افزایش زمینه های سرمایه گذاری های جامع تر در بخش کشاورزی را فراهم می آورد.  قطعاً، تسهیلات بیمه کشاورزی بایدد با ارزیابی و همگرایی با شرایط محلی، طراحی و ارائه شوند.

   انجام برخی مطالعات جامع در آفریقا و مکزیک، منجر به ظهوربرخی توصیه های کلان در متن سیاست های کشاورزی شده و ابزارهای موثر و کاهنده خطرات مالی را ارائه نموده است.

ج- رونق کسب و کارها و صنایع تبدیلی کشاورزی در قاره آفریقا با استفاده از کمک های فنی-مشورتی فائو ((2014-2015

مشارکت بانک توسعه آفریقا وسازمان توسعه صنعتی سازمان ملل (UNIDO)

زمینه های مساعدی برای توسعه کمک های فنی هدفمند و حمایت از سیاست ها را در جهت افزایش تأثیر توسعه سرمایه گذاری در پروژه های بخش کشاورزی در آفریقا را فراهم ساخته است.

  این رویکرد جدید با ایجاد صندوقی مشترک به عنوان کمک به تسهیل ارتباط نزدیک میان سرمایه گذاری های دولتی و خصوصی عمل می کند.

 فائو نیز با پشتیبانی  و مشارکت  با سرمایه گذاران آفریقایی و تشکل های تخصصی محلی، به تقویت مبانی تاسیس و راه اندازی صنایع تبدیلی در بخش های کشاورزی می پردازد.

References

FAO.2013.

ICT uses for inclusive agricultural value chains. Rome.

FAO.2013.

Credit guarantee systems for agriculture and rural enterprise development

. Rome.

World Bank.2013.

 Agricultural finance. In New microfinance handbook. Washington, dC.

FAO.2010.

Agricultural investment funds for developing countries. Rome.

FAO.2010.

Agricultural value chain finance: tools and lessons. Rome

FAO – Rural Infrastructure and

Agro-Industries Division (AGS)

www.fao.org/ag/ags | AGS-Publications@fao.org

fax: +39 06 57053057

برای اطلاعات بیشتر به سایت تخصصی فائو به آدرس زیر، مراجعه بفرمایید:http://wwwww.fao.wwweorg/ag/ags/agricultural-finance-and-investmentwww.fawwwwo.org/ag/ags/agricultural-fwww.fao.org/ag/ags/agicultural-finance-and-investment