به گزارش روابط عمومی و اموربین الملل شرکت مادر تخصصی؛ کارگاه آموزشی توانمندسازی مدیران عامل و نمایندگان شرکت مادر تخصصی در صندوق های حمایت از توسعه فعالیت های کشاورزی زنان روستایی با حضور ۲۰ تن از مدیران عامل و نمایندگان شرکت مادرتخصصی و اعضای هیئت مدیره صندوق ها و رئیس هیات مدیره و مدیرعامل و اعضای هیات مدیره شرکت مادر تخصصی برپا شد.
سید عبدالکریم رضوی اردکانی، مدیرعامل و رئیس هیات مدیره شرکت مادر تخصصی صندوق حمایت از توسعه سرمایه گذاری در بخش کشاورزی در ابتدا با ابراز گلایه از برخی مدعوین که در این کارگاه آموزشی حضور نیافتند, گفت: همه ما باید بدانیم که فلسفه تشکیل این صندوق ها چه بوده است. باید این موضوع را خوب درک کنیم و به کار ببندیم. اگر خدای نکرده قرار بوده به کسانی خدمات بدهیم نباید فکر کنیم که حالا در خدمت ما قرار گرفته اند. نباید جای ظرف و مظروف عوض شود و دفتر و مکان و غیره اصل شود، چرا که آنگاه انحراف بزرگ مشاهده می شود.
مدیرعامل و رئیس هیات مدیره شرکت مادر تخصصی صندوق حمایت از توسعه سرمایه گذاری در بخش کشاورزی گفت: صندوق اعتبارات خرد زنان به اتکا خود و توسط خودشان اداره می شود و موفق هستند. هر چیزی که به این هدف صندوق اعتبارات خرد زنان که خدشه وارد نماید، درست نیست.
وی اظهار داشت: کاری که صندوق حمایت از توسعه فعالیت های کشاورزی زنان مرودشت انجام داده خوب است و می توان آنرا با بررسی و چارچوب معین به سایر صندوق ها اعلام کرد.
رضوی اردکانی گفت: نبود نظارت و نبود برنامه مسائلی است که ما را دچار مشکل می کند. همچنین ارتباطات ضعیف است، صندوق ها باید ارتباطات زنده داشته باشند اگر صندوق با اعضا شرکت مادر تخصصی و جهاد کشاورزی ارتباطات نداشته باشد، حتماً دچار رکود می شوند. بعضی صندوق ها حضور خوبی در صندوق خرد و در روستا دارند. من خوشحال می شوم که یک صندوق زنان روستایی در سطح ملی نه تنها حضور بلکه عرض اندام می کند.
مدیرعامل و رئیس هیات مدیره شرکت مادر تخصصی صندوق حمایت از توسعه سرمایه گذاری در بخش کشاورزی افزود: نداشتن مدل کار نیز مشکلی است، مدل باید متناسب با شرایط اقتصادی، اجتماعی منطقه باشد. از طرفی در مورد تمدید مهلت زمان پرداخت سپرده در ظاهر چیز خوبی است ولی ما داریم خودمان را به نوعی توجیه می کنیم. همچنین ضعف آموزش در صندوق ها داریم.
وی گفت: عدم توجه به اساسنامه و آیین نامه نیز از دیگر مشکلات این صندوق هاست. همچنین نداشتن ارزیابی های دائم از طرف شرکت مادر تخصصی، دفتر امور زنان، مدیریت جهاد کشاورزی شهرستان و عدم توجه به تجربه دیگران از مسائلی است که باید بیشتر روی آن کار کنیم. البته برخی از گزارش هایی که به شرکت مادر ارائه می شود، جالب و جذاب است. سخن آخر این است که « ما به صندوق زنان خیلی امیدوارم هستیم. سرمایه صندوق زنان کمتر از نیم درصد سرمایه کل صندوق هاست ولی ما بسیار به آن اهمیت می دهیم.»
در ادامه عوض علیزاده مقدم، عضو هیات مدیره و قائم مقام شرکت مادر تخصصی صندوق حمایت از توسعه سرمایه گذاری در بخش کشاورزی گفت: آنچه از روز اول در مورد صندوق زنان تأکید داشتیم اصالت به صندوق خرد زنان روستایی، تقویت و توسعه آنها و رسمیت بخشیدن به آنهاست.
وی افزود: یک کارگروه تخصصی صندوق زنان تشکیل شده که موضوع ها و مسایل مختلف مربوط به صندوق زنان را بررسی می کند. کار دیگر اساسی هم برنامه استراتژیک صندوق های زنان است که باید سندی تهیه شود که پیشنهاد این است قبل از تصویب در چنین جلسه ای مطرح شود.
همچنین علیرضا اشرفی، عضو هیات مدیره شرکت مادر تخصصی صندوق حمایت از توسعه سرمایه گذاری در بخش کشاورزی گفت: در بحث مجامع در کنار فعالیت های انجام شده باید تعامل و روابط فی ما بین شرکت مادر و صندوق هم مورد بررسی قرار گیرد.
وی افزود: حسابرس از ابتدای سال باید در تعامل با صندوق زنان باشد و سهامداران بیشتری از صندوق خرد زنان که توسط امور زنان تشکیل می شود به صندوق بپیوندد.
در ادامه ابوالقاسم شمس، عضو هیات مدیره شرکت مادر تخصصی صندوق حمایت از توسعه سرمایه گذاری در بخش کشاورزی گفت: اولین موضوع لازم در صندوق ها داشتن یک سند برنامه است. یعنی اینکه بنویسیم برای آینده خودمان چه اقداماتی را باید انجام دهیم؛ دنبال چه چیزهایی هستیم، تلفیق کنیم و مطالبات خودمان را برای اجرا مشخص نماییم. تهیه و داشتن برنامه را باید از جایی شروع کنیم هر چند ناقص باشد.
وی افزود: تعامل با دستگاه های مختلف مانند شرکت مادر تخصصی، دفتر امور زنان و صندوقهای دیگر و بهره برداران شهرستانی سپس استانی، همچنین استانداری، فرمانداری، صندوقهای خرد باید در اولویت قرار گیرد. هر چند تعامل با هر کدام اقتضائات خود را دارد که باید برای هر کدام باید تدابیر و شیوه هایی داشت چرا که اثر بخشی صندوق ها با تعامل و ارتباط است. یعنی از ابتدا تعامل حائز اهمیت است.
شمس تصریح کرد: کیفیت و تنوع خدمات مهم است. خدمت هرچند کم، اما باید کیفیت و اثر بخش باشد. نظارت بر اعطای تسهیلات و بر مصارف آن مهم است و بهتر از آن مستند کردن است. مستند کردن ممکن است امروز اثر خود را نشان ندهد اما به مرور زمان فوائد خود را بروز می دهد. اگر در این مسیر حرکت کنیم و به نکاتی برخورد می کنیم که ایرادات و اشکال ما را روشن می کند. اگر مسیر برنامه ریزی و اجرا را به درستی تعیین کنیم، بهتر قابل شناسنایی و حل کردن است.
