مدیرعامل صندوق حمایت از توسعه صنعت زنبورداری کشور گفت: با تمرکز سرمایه‌گذاری‌ها و حمایت‌های صندوق حمایت از توسعه صنعت زنبورداری بر رشد و توسعه کیفی، تحولات بزرگی در این صنعت اتفاق افتاده است.
به گزارش روابط عمومی و اموربین الملل شرکت مادر تخصصی؛ مدیرعامل صندوق حمایت از توسعه صنعت زنبورداری کشور در گفت‌وگو با ایانا گفت: طی دهه‌های گذشته پس از انقلاب اسلامی و پس از رشد کمی مطلوبی که طی این مدت به‌دست آمد، توجه به رشد کیفی در صنعت زنبورداری به‌عنوان ضرورتی انکار ناپذیر از آغاز دولت یازدهم و توسط صندوق بسیار جدی‌تر دنبال شد.
بهزاد بانکی‌پور با اشاره به اینکه ایران به لحاظ برخورداری از تعداد کلونی‌ها رتبه چهارم دنیا را به خود اختصاص داده، افزود: در حال حاضر رشد کمی صنعت زنبورداری به حد اعلای خود رسیده و با توجه به شرایط اقلیمی، خشکسالی‌ها و ظرفیت‌‌های موجود کشور، توسعه بیش از حد کلونی‌ها از نظر اقتصادی و محدودیت‌های زیست‌محیطی نه‌تنها توجیه ندارد، بلکه در تراز اقتصادی زنبورداران و کیفیت تولیدات، نتیجه معکوس خواهد داشت. به همین دلیل برای رسیدن به توسعه پایدار، باید بر رشد کیفی و افزایش عملکرد در واحد کندو تمرکز کرد.
به گفته وی، از زمان تأسیس صندوق حمایت از توسعه صنعت زنبورداری، سرمایه‌گذاری در این عرصه با هدف رشد و ارتقای شاخص‌های کیفی صنعت، جان گرفت که ازجمله آن می‌توان به ایجاد زمینه رشد و ارتقای سطح درآمد و معیشت فعالان اشاره کرد.
از نظر مدیران صندوق، به‌عنوان تنها نهاد توسعه‌ای در این صنعت، گذر از زنبورداری معیشتی و انتقال آن به تولید حرفه‌ای و تجاری و سوق دادن مزیت‌های نسبی به مزیت‌های رقابتی، راهی به جز ارتقای سطح دانش، توسعه تکنولوژی، گردش اطلاعات و بهبود نظام مدیریت تولید نداشته و اتفاقات چند سال گذشته این نکته را ثابت کرد که تحولات عظیم صنعت از همین نقطه آغاز می‌شود.
بانکی‌پور معتقد است: توجه به رشد شاخص‌های کیفی باعث شد که بسیاری از نخستین افتخارات در همین مدت زمان کوتاه برای صنعت زنبورداری رقم بخورد که مهم‌ترین آن، انتخاب عسل تجاری ایران به‌عنوان سومین عسل با کیفیت دنیا در کنگره جهانی آپی‌موندیای ترکیه در سال جاری بود؛ اتفاقی که در تاریخ صنعت بی‌سابقه است. همچنین خروج از تک‌محصولی در این صنعت و به‌دست آوردن دانش فنی تولید انبوه ژل رویال و توجه به گسترش تولید تجاری بره‌موم از نمونه‌های دیگر این تحولات هستند.
وی در توضیح این مطلب اظهار کرد: طی ۴۴سال گذشته، زنبورداران ایرانی کمتر در رویدادهای بین‌المللی حاضر می‌شدند و تقریباً هیچ رد پایی از حضور آنها در کنگره جهانی آپی‌موندیا به‌عنوان بزرگ‌ترین و معتبرترین رویداد جهانی در این زیربخش نبود؛ اگر بوده بسیار محدود و انگشت‌شمار. این در حالی است که در دو دوره گذشته با حمایت‌های صندوق، برای نخستین بار شاهد حضور بیش از ۷۰نفر از فعالان صنعت در کنگره جهانی ۲۰۱۵کره‌جنوبی و حدود ۵۰۰نفر زنبوردار و بیش از هشت شرکت فعال در حوزه صنعت زنبورداری در قالب ۱۲غرفه در کنگره ۲۰۱۷ترکیه بودیم. به‌طوری‌که رئیس این کنگره جهانی، درباره غرفه‌های ایرانی معتقد بود که سطح تکنولوژیک محصولات ایرانی از متوسط سطح شرکت‌کنندگان کشورهای دیگر بالاتر است.
معرفی نوآوری جدید ماده غذایی جایگزین شکر به نام آپی‌پاستا که ضمن کاهش وابستگی این صنعت به شکر باعث ارتقای بهره‌وری تولیدشده و کاهش هزینه‌های آن را فراهم می‌آورد، معرفی دستگاه‌های جدید در این صنعت که پیش از این در ایران وجود نداشته است مانند دستگاه رطوبت‌گیر عسل، سورتر گرده گل نان زنبور و...، سرمایه‌گذاری در زمینه ارتقای سطح دانش و آگاهی زنبورداران طی چهار سال گذشته، ایجاد زمینه حضور رئیس کنگره آپی‌موندیا و استادان بین‌المللی در ایران و ارائه آخرین مقالات علمی از طرف آنها از دیگر تحولاتی است که با همت صندوق و حمایت‌های آن در عرصه زنبورداری کشور محقق شده است.
بانکی‌پور با اشاره به تأمین منابع مالی و فاینانس برای زنبورداران اضافه کرد: از زمان تشکیل صندوق تاکنون بیش از ۹۰میلیارد تومان تسهیلات با کارمزد چهار درصد در اختیار زنبورداران قرار گرفته و بیش از ۱۵هزار تن نهاده‌های مورد نیاز فعالان از طریق تشکل‌های مربوطه و با حمایت صندوق تأمین شده است.
وی با بیان اینکه در دولت یازدهم توانمندسازی تعاونی‌های زنبورداران در دستور کار قرار گرفت، عنوان کرد: تا پیش از آن از ۲۵۰تعاونی عرصه زنبورداری تنها ۳۰تعاونی فعال در کشور وجود داشت. این در حالی است که طی چهار سال گذشته، این تعداد با رشدی ۴۰درصدی به ۱۲۰تعاونی افزایش یافت که همزمان سهم آنها در تأمین نیاز اعضاء و فروش محصول آنها افزایش یافته است.
بانکی‌پور طراحی و استقرار زنجیره تامین در صنعت زنبورداری کشور را برای نخستین‌بار ازجمله تحولات دیگر این صندوق نام برد.
وی در پایان تأکید کرد: صنعت زنبورداری بعد از تشکیل صندوق، در آستانه یک تحول در سوق دادن مزیت‌های نسبی خود به مزیت‌های رقابتی در سطح داخلی و بین‌المللی است.