وی اظهار داشت: «شاید ارتباط نان با بحران فرونشست در نگاه نخست دور از ذهن باشد، اما وقتی چرخه تولید گندم تا مصرف نان را بررسی میکنیم، میبینیم هر تصمیم نادرست در مدیریت آب و کشاورزی، مستقیماً بر خاک و آینده زندگی ما اثر میگذارد.»
مدیرعامل صندوق افزود: «با وجود امکان سرمایهگذاری در کشاورزی نوین، افزایش بهرهوری، اصلاح الگوی تولید و کاهش مصرف آب، همچنان شاهد انتخاب روشهای پرهزینه و کماثر مانند سدسازی و انتقال آب هستیم؛ رویکردی که نشان از نبود اراده جدی برای حفاظت و احیای آبهای زیرزمینی دارد.»
وی با اشاره به آمارهای نگرانکننده درباره هدررفت نان در کشور گفت:
«هر ایرانی سالانه حدود ۱۱۰ تا ۱۵۰ کیلوگرم نان مصرف میکند و متأسفانه ۲۵ تا ۳۰ درصد از نان تولیدی کشور دورریز میشود. فقط برای تولید همین نان دورریز، سالانه حداقل ۳.۵ میلیارد مترمکعب آب مصرف میشود؛ رقمی معادل ۱.۵ برابر حجم فعلی آب دریاچه ارومیه که آن هم از نوع آب شیرین و حیاتی است.»
او تأکید کرد: «بخش عمده این آب هدررفته، منابع آب زیرزمینی است؛ منابعی که هر قطره آن نقش اساسی در جلوگیری از فرونشست زمین دارد. با این حال، اقدام مؤثر و کافی برای حفاظت و احیای این آبها انجام نشده و این موضوع میتواند در آینده نزدیک خسارات جبرانناپذیری برای بخش کشاورزی و زیستمحیطی کشور بهویژه مناطق حساس مانند آذربایجان شرقی به همراه داشته باشد.»
مدیرعامل صندوق در پایان با اشاره به نقش زنان روستایی در مدیریت بهینه منابع غذایی و کشاورزی، خواستار فرهنگسازی برای کاهش دورریز نان، تغییرات ساختاری در الگوی کشت، سرمایهگذاری در کشاورزی پایدار و حمایت عملی از منابع آب و خاک کشور شد.